Puslapio vaizdai
PDF
„ePub“

LATIN HONOURS: PRELIMINARY.

History and Literature.

Six questions to be answered, of which at least two but not more than three must be taken from section B.

A.

1. Discuss, with illustrations, the nature of the evidence for the early history of Rome.

2. How far is it true to describe Caius Gracchus, in contrast with his brother, as a "constitutional revolutionary"?

3. "In the two centuries that followed the great struggle with Hannibal, Rome gained the world and lost her own soul." Explain the grounds for such a verdict.

4. How far can we discern from Caesar's legislation what were his views on the chief social problems of his time?

5. What were the chief elements in the constitutional position of the Princeps under Augustus and Tiberius?

6. "Evolgato imperii arcano, posse principem alibi quam Romae fieri." Explain the particular reference of this statement of Tacitus, and discuss its further significance for the history of the Empire.

7. What was the attitude of the Roman government towards the Christians in the first and second centuries after Christ?

B.

1. What was the character of the earliest Latin literature? Quote and scan an example of the Saturnian measure.

2. Describe briefly the history and characteristics of early Latin comedy, with special reference to Plautus.

3. Discuss the nature and results of Imperial patronage on the poets (a) under Augustus, (b) under the later Emperors.

4. What were the special contributions made by Cicero t othe development of Latin oratory?

5. Briefly illustrate the distinctive features in the styles of Livy and Tacitus, and compare them as historians.

LATIN HONOURS.

PRELIMINARY AND FINAL.

Unprepared Translation.

N.B. The pieces marked a, b and c are for both Preliminary and Final Honours.

(a) Non fuit recusandum in tanto civili bello, tanto animorum ardore et animorum, quin quassata res publica, quicumque belli exitus fuisset, multa perderet et ornamenta dignitatis et praesidia stabilitatis suae, multaque uterque dux faceret armatus, quae idem togatus fieri prohibuisset. quae quidem tibi nunc omnia belli vulnera sananda sunt, quibus praeter te mederi nemo potest. itaque illam tuam praeclarissimam et sapientissimam vocem invitus audivi: 'satis diu vel naturae vixi vel gloriae.' satis si ita vis, fortasse naturae, addo etiam, si placet, gloriae, at, quod maximum est, patriae certe parum. quare omitte istam, quaeso, doctorum hominum in contemnenda morte prudentiam, noli nostro periculo esse sapiens. saepe enim venit ad aures meas te idem istud nimis crebro dicere, tibi satis te vixisse. credo; sed tum id audirem, si tibi soli viveres aut si tibi etiam soli natus esses. omnium salutem civium cunctamque rem publicam res tuae gestae complexae sunt; tantum abes a perfectione maximorum operum, ut fundamenta nondum, quae cogitas, ieceris.

Cicero, Pro Marcello, 24.

(b) vetera haec: sed recens et quo discrimini patris filiam conectebat, quod pecuniam magis dilargita esset. acciderat sane pietate Serviliae (id enim nomen puellae fuit), quae caritate erga parentem, simul imprudentia aetatis, non tamen aliud consultaverat quam de incolumitate domus, et anplacabilis Nero, an cognitio senatus nihil atrox adferret. igitur accita est in senatum, steteruntque diversi ante tribunal consulum grandis aevo parens, contra filia intra vicensimum aetatis annum, nuper

marito Annio Pollione in exilium pulso viduata desolataque, ac ne patrem quidem intuens, cuius onerasse pericula videbatur. tum interrogante accusatore, an cultus dotales, an detractum cervici monile venum dedisset, quo pecuniam faciendis magicis sacris contraheret, primum strata humi longoque fletu et silentio, post altaria et aram complexa 'nullos' inquit 'impios deos, nullas devotiones, nec aliud infelicibus precibus invocavi quam ut hunc optimum patrem tu, Caesar, vos, patres, servaretis incolumem. sic gemmas et vestes et dignitatis insignia dedi, quo modo si sanguinem et vitam poposcissent. viderint isti, antehac mihi ignoti, quo nomine sint, quas artes exerceant: nulla mihi principis mentio nisi inter numina fuit. nescit tamen miserrimus pater et, si crimen est, sola deliqui.'

Tacitus, Annals, xvi. 30, 31.

(c) Mirabar quidnam misissent mane Camenae, ante meum stantes sole rubente torum. natalis nostrae signum misere puellae

et manibus faustos ter crepuere sonos. transeat hic sine nube dies, stent aere venti, ponat et in sicco molliter unda minas. aspiciam nullos hodierna luce dolentis:

et Niobae lacrimas supprimat ipse lapis: alcyonum positis requiescant ora querelis,

increpet absumptum nec sua mater Ityn. tuque, o cara mihi, felicibus edita pennis,

surge et praesentis iusta precare deos.
ac primum pura somnum tibi discute lympha,
et nitidas presso pollice finge comas:
dein qua primum oculos cepisti veste Properti
indue, nec vacuum flore relinque caput;
et pete, qua polles, ut sit tibi forma perennis,
inque meum semper stent tua regna caput.
Propertius III, 10.

(d) [For Preliminary Honours only.]
Gellius aedificat semper; modo limina ponit,
nunc foribus claves aptat, emitque seras,
nunc has, nunc illas reficit mutatque fenestras:
dum tantum aedificet, quidibet ille facit,

oranti nummos ut dicere possit amico

unum illud verbum Gellius, Aedifico.

Martial, IX, 47.

« AnkstesnisTęsti »