AUDISTINE Sonos Lyphæ sub Turre canoros?
Ah clarè audisti cui via nocte patet !
Nam quâ spumifero torrens tuus, Aira, tumultu
Volvitur, et strepitu quâ tonat omne nemus :
Consonat omne nemus concordi murmure, et altam
Nonnulli sylvam numen habere putant;
Fabula quippè manet, quæ plenis vecta procellis
Idalii est læsam testificata Deam.
Ramorum trabibus sectorum et stramine tecta,
Lusibus apta domus surgit, et apta jocis.
Hic olìm Castellum, ut narrat fama, minaci
Fronte videbatur sidera summa sequi.
Hic muris inclusa, micans ceu gemma, puella est;
Hic potuit salvâ virginitate frui;
Hic dulces fudit voces ut picta volucris,
Tendere nec propriâ valle petebat iter.
Corpore tam nitido dotata et voce puella
Iret ut in vestros invidiosa toros;
Nescio qui proceres auro petiêre superbi,
Plurimus et belli præmia nactus Eques.
Unus at Eglamorus erat qui lumina nymphæ
Cepit*, et edocuit scire quid esset amor.
Ah quoties scopuli, sylvæque hausêre profundæ,
Quæ promissa suos non habuêre Deos.
Sic Venus Airæis in frondibus ipsa docebat,
Quid faciat molli pectore mollis Amor.
Sic inter quercus præcepta libentia discunt,
Quæ natura procax, quæque cupido fovet.
Non timor huc venit, non pallor, nec malè verum
Abstulit a fictis gaudia imaginibus:
Nec turbaverunt animos ne tempore in omni
Non liceat tali conditione frui.
Tempore sed prisco requies malè curta dabatur
Alma Venus! donis luxuriare tuis.
Namque putabatur bellis gaudere Cupido,
Et mos obtinuit miles ut esset amans.
"Gaudet et ipsa Venus belli tentamine, nullo
Ritè modo ostendi pectore flamma queat: "
Sic exclamat Eques, pressitque in pectore nympham,
Nec potuit tremulâ dicere voce, "Vale."
*Ceperunt oculi lumina nostra tui.-OVID. ELEG.
Oscula se solvêre, triumphantisque per orbem,
Vix orbis potuit facta tenere viri.
Exagitabat honos, laudumque immensa cupido,
Addidit et stimulos ingeniosus amor.
Tædia sed Nymphæ minuuntur longa diei
Fœmineâque colo fœmineisque rosis.
Non tamen in longum fallendis solibus ulli
Illa valent, durus quam face vexat amor.
Sed felix tunc Emma fuit, si fertur ad aures
Candida Victoris lausque decusque sui.
Tunc caput atque oculi cæcâ vertigine capti,
Dulcibus atque rosis erubuêre genæ.
Aut si fortè modis aptaverit aspera bella,
Tunc trepidum fidus cor tumefecit amor.
At tali in studio mites auferre dolores
Nulla puella potest; est medicina brevis.
Huic spes declinant, illi per bella ruenti
Itque comes nomen subsequiturque decus.
Haud secus ac si Parca oculos fraudaverat Emmæ,
Quos sponso radios imposuisset honos.
Nil reditum curat, certamina sed nova quærit,
Floreat ut toto nomen in orbe suum.
Pergit in immensum, nec nuntia verba remittit,
Diraque turbatæ mens tenebræque ferunt.
Quanquàm fama viri terras extendat in omnes,
Omnia in exactis gaudia nympha locat:
Stat clarè ante animum formæque et vocis imago;
Hoc breve curarum suppeditabat opem.
"Noster adhuc restat, promissaque fixa tenebit?" Voce refert-Lacrymæ dicere plura vetant. Cornua succedunt absenti in cornua lunæ, Turbantur noctes, sunt sine pace dies!
Contigit huic somno (si quando somnus ocellos
Clauserit) obscuram sollicitare viam ;
Qualis in excelso graditur Regina theatro
Territa, non vero fœda cruore manus.
Sed non exagitat sanguis; non candida luna
Incedit cœlo candidiore gradu-
Dum petit ipsa nemus, rapidi torrentis et undas,
Qui mostam mosta murmure clamat aquæ.
Dum carpit somnos dumetis cerva quietos
Et tenebras noctis voce fatigat avis,
Vestibus in niveis incincta puella petebat
Flumineas ripas frondiferamque domum.
Prona via hanc ducit notas torrentis ad undas;
Virginis an veræ vultus an umbra vaga est?
Attonito similis quis tali in sede puellam
Vidit et ah! tali tempore ! fidus Eques!
Ergo oculisque Ducis mentique apparet ut errans
Umbra per obliquum pallida transit iter;
Transit iter certè, quâ sæpe sub arboris umbrâ
Ah! dare pollicitum non valuêre “Vale.”
Vidistine oculis an frigidus obstitit horror?
Ut tremuli digiti sunt, tremulæque manus !
At quanquàm tremuli ramos frondesque virentes
Devellunt, ab aquâ turbidiore rapi.
"Quid sibi vult umbra? aut quarè delira revellit Arboreas frutices arboreasque comas,
Per quæ juravi servare et reddere amores,
Testatus magnos in mea vota deos?".
Talia dicit Eques, repetitque " Hìc impiger adsum
Omnia facturus, quæ rata mandat Amor;
Nam virtus et honos et belli gloria possunt
Addere deliciis quas dabit ipsa Venus.".
Sic Bellator Eques progressus sede priori
Lenitèr exiguum perficiebat iter,
Et propius veniens certis visurus ocellis-
Ah! faciem notæ vidit et obstupuit.
Audiit et voces, obstructo gutture sylvas
Testantes, et aquas, flebilis Aira, tuas ;
Et prece poscentes, ut eum jam murmure ducas,"Audivi vestros, audiat ipse, sonos."
|