Jużci tu nie żart. nie są wieści płonne; Już wiążą, biją koło nas postronne. Słyszymy trwogę, widzimy na oko Pożar i dymy wyniosłe wysoko. Perzynę pod nos wiatry nam zanoszą, Sąsiady palą, ścinają, pustoszą. Oblała się krwią wszystka... Pisma poetyczne polskie - 152 psl. autoriai: Sebastian Fabian Klonowicz - 1858 - 258 psl. Visos knygos peržiūra -
|