Dzieje panowania Zygmunta III: Króla polskiego, wielkiego księcia litewskiego, itd, 1–3 tomaiNakładem Wydawnictwa Biblioteki Polskiej, 1860 |
Kiti leidimai - Peržiūrėti viską
Dzieje panowania Zygmunta III, króla polskiego, wielkiego ksie̜cia ..., 1 tomas Julian Ursyn Niemcewicz Visos knygos peržiūra - 1860 |
Dzieje panowania Zygmunta III– Króla polskiego, wielkiego księcia ..., 1–3 tomai Julian Ursyn Niemcewicz Visos knygos peržiūra - 1860 |
Pagrindiniai terminai ir frazės
atoli bojarów cara chciał Chodkiewicz chorągwi czyli długo dnia Dymitr Iwanowicz Dymitra dział Dzieje panowania Zygmunta dzień dziś Estonii gdyby Gustaw hetman hufce Inflant Jakoż jeżeli jmci Kaługi kasztelan Kobierzycki pag koni Kozacy Kozaków kró król króla królem królestwa królewica królewskie królowi książę książęcia Lew Sapieha lubo ludzi Maxymiliana miał miasta Moskwie Moskwy mość mógł nadto najprzód nakoniec naówczas Napróżno naszych nieprzyjaciela nietylko niż obozie obozu obóz pana Piasecki pag piechota piechoty podług pokoju Polacy Polaków posłowie posłów prymas prze przeciw pułki Radziwił rozkazał rycerstwo rzpltej Sapieha sejm sejmie sejmu senatorów senatu skiego sobą stolicy Struś swego swoich swoje Szwe Szwecyi Szwedów Szwedzi Tatarów Tatarzy Turcy Turków tylu w. k. mci widząc więcej Wiślicy wkrótce wodza wojewoda wojska wojskiem Wołoszczyznę wódz wszyst wszystkie wtenczas wysłał Zamojski Zamojskiego Zborowscy Zebrzydowski żołnierza Żółkiew Żółkiewski życia
Populiarios ištraukos
262 psl. - ... poddanych; bez tego trudno co począć w naszej wolności , w której się kochamy i bez niej żyć nie możemy. Lecz nie przeszkadza ta wolność, byśmy królów naszych nie miłowali; jakoż, lubo przodkowie nasi śmiało prawdę panom swoim mówili, nie czytamy jednak, by je jak gdzieindziej dłabili, albo kozikiem kłuli; każdy król polski na łożu swem umarł.
260 psl. - Miłościwy panie, wkradło się w ciało rzeczypos. złe wielkie, złe toczące żywotność jej; jest to zbytek niszczący kraj, nie zasilający nawet uboższych robotników, bo wszystko z zagranicy bierzemy; należałoby cudzoziemskich rzemieślników do nas przyciągnąć: ci dotąd surowe materyały od nas biorąc, drogo nam potem wyrabiane sprzedają. Do zbytku należy i ta nierówność, co się w stan nasz szlachecki zewsząd wciska. Prosimy wk m , abyś jej nie dopuszczał, i jakeś swobody...
63 psl. - Dogodziliśmy ktemu w obieraniu Pana i Króla woli miłego Boga, który z narodu i języka swego każe ludowi swemu pana sobie obierać; dogodziliśmy ojczyznie naszej, która się raduje patrząc na syna swego, na krew panów swoich, królów swoich, dobrodziejów swoich.
258 psl. - ... zapasy. Niech nie wracają, aż rzecz się zakończy. Skarżymy się wszyscy na niedostatek poborów, a lud niewinny płacze, o pomstę do Boga wołając, że już kilkanaście poborów za wkm wybrano, któremi jak szafowano i na co je brano, wkm najlepiej wiesz, że wiele z tych pieniędzy nie na obronę kraj n, lecz na potrzeby wkm i za jego rozkazem wzięto; — to nie ma być...
259 psl. - Przystępując do spraw domowych, swą wolą i niekarność wojskową naprzód wytknąć muszę; nadto się rozbiegły zuchwałości jej koła: żadna władza hetmańska powściągnąć jej nie jest w stanie. Mamy wprawdzie prawo zakazujące rycerstwu wszelkich związków i...
258 psl. - Systusa piątego naprzeciw Turkom, i że gdy Syxtus swe miliony na to przeznaczył, my Polacy wojsko z tej strony, Moskwa przez Persy niewiernych cisnąć miała. Gdy papież dowiedział się o śmierci Stefana, płakał i te słowa powiedział : Nos autem sperabamus, quod ipse redemptunu erat Israel.
259 psl. - Wasłlewiczem przymierze, odnowiło się z dzisiejszym kniaziem moskiewskim; radziłem, by to przymierze święcie zachować, bo i skład rzeczy dzisiejszych, a co więcej samo sumienie tak każą. Dziś niektórzy ichmość mimo woli stanów wtargnęli do Moskwy, jakiegoś Dmitra na tron prowadzą.
129 psl. - ... jednemu w kancelaryi, który się był nauczył naśladować podpis królewski. Jednakże człowiek ten, schwytany, do więzienia w Działdowie osadzony, katowany mękami, nigdy do fałszu tego przyznać się nie chciał. Czytany był dalej list, od Szweda jednego do senatora polskiego pisany, w którym wyrażał te słowa: «Wy się o mieszkanie Pana waszego domawiacie, a Pan ten żadnym sposobem nie może być u was zadzierżonym».
341 psl. - Jeszcze w nim rokoszowe humory nie ustały. Zaciągał, aby my z chorągwiami pod Warszawę szli, pod sejm blisko przyszły. „I potężnie królowi staniecie (mówi) i zasług dojdziecie, i powetujecie wszystkiego, i jeśli się co pod rokosz opuścić mogło, snadno teraz poprzecie, mając i szlachty niemało przy sobie, a pójdziem (mówi) wszyscy z wami".
260 psl. - Co do mnie, wolę z tą cną bracią moją równej wolności zażywać, jakoż dali Bóg i najmniejszego szlachcica równym sobie kładę we wszystkiem. Z tej to nierówności pochodzi luxus, każdy bowiem pnie się i chce się jak najhojniej pokazać.